تراکتاتوس؛ آغاز رویکرد درمانی ویتگنشتاین به فلسفه
نویسندگان
چکیده
ویتگنشتاین اندیشمندی است که از سویی فلسفه را مولِّد آشفتگی ذهنی می داند و از سوی دیگر فیلسوف را در مقام یک درمانگر می خواهد. این نگرش دوسویه نسبت به فلسفه، از تراکتاتوس آغاز می شود و سپس با قول به تنوع شیوه های درمان به دوره ی دوم حیات فکری وی تسرّی پیدا می کند. اخیراً، اغلب مفسران پوزیتیویستی ویتگنشتاین از خاستگاههای رویکرد درمانگری ویتگنشتاین در تراکتاتوس غفلت ورزیده و صرفاً این رویکرد را در دورهی دوم اندیشهی او بهویژه به رسالهی پژوهش های فلسفی محدود ساختهاند. در این مقاله، درصدد رفع این ابهام و نشان دادن ریشههای رویکرد درمانگرای ویتگنشتاین در رسالهی تراکتاتوس برآمدهایم. از آنجایی که ذکر «نشانه» یا نشانه های بیماری ناشی از تفکر فلسفی و مرحله ی «تشخیص» آن، به عنوان مقدمات «درمان» لحاظ می شوند، ابتدا «نشانه»، «تشخیص» و سرانجام رویکرد «درمانی» ویتگنشتاین نسبت به فلسفه در تراکتاتوس را با تأکید بر ارزش درمانی وضوح مورد بررسی قرار خواهیم داد و سپس به برخی از دلایلی که سبب غفلت از رویکرد درمانی تراکتاتوس شده است، به طور گزیده اشاره خواهیم کرد. بدین ترتیب نشان خواهیم داد که او از آغاز تفکر فلسفی خویش به این رویکرد باور داشته و در پژوهشهای فلسفی صرفاً آن را به زبان روزمره بیان کرده است. در این مقاله همچنین پرده از محدودیت رویکرد درمانگرای ویتگنشتاین به فلسفه برخواهیم داشت.
منابع مشابه
آغاز فلسفه از دیدگاه ویتگنشتاین متأخر و هگل
در این مقاله، یک بحثی تطبیقی میانه دو فیلسوف، یکی متعلق به حوزة تحلیلی و دیگری به حوزة ایدهآلیسم آلمانی، در مسألة بنیاد و آغاز فلسفه، انجام میگیرد. تعهد و تمرکز مقاله بر "ویتگنشتاین" بیش از "هگل" خواهد بود. دشواری و در عین حال جذابیت بحث از آنروست که دو فیلسوفِ مورد مطالعه، ماهیت فلسفه، روش و وظایف آن را متفاوت مینگرند و دارای موضوع، غایت و مسألة کاملاً متغایرند. دو فیلسوف درمعقولاتی مانند...
متن کاملویتگنشتاین: زبان و فلسفه
زبان و نسبت آن با فلسفه از مسائل اساسی در تفکر ویتگنشتاین به حساب می آید . هدف از تدوین این مقاله بیان دیدگاه ویتگنشتاین در خصوص زبان و فلسفه و ارتباط آن دو است . ویتگنشتاین متقدم معتقد بود که زبان ذاتأ دارای خصلت تصویری است و ساختار عالم ساختار آن را تعیین میکند . فلسفه را نیز فعالیتی نقادی می داند که وظیفه آن روشن ساختن اندیشه هاست . اما در دوره متأخر از این عقیده صرف نظر کرد و اعتقاد داشت که...
متن کاملمفهوم فلسفه نزد ویتگنشتاین متأخر و لیپمن
ویتگنشتاین متأخر مسائل فلسفه را ناشی از عدم درک منطق زبان میداند و معتقد است فلسفه به مثابهی یک راه درمان باید با روشن ساختن گرامر مفاهیم مشکلزا، مسائل فلسفی را منحل کند. تاکید ویتگنشتاین بر مباحثی مانند گروه یا جامعة پژوهشگران، پژوهش دستور زبانی، مفهومسازی، تحلیل مفاهیم، فرم زندگی، دیالوگ و غیره به خوبی در برنامهی فلسفه برای کودکان تجسم یافته و مفید واقع شده است. متیو لیپمن که در طرح برنا...
متن کاملفرهنگ و هنر در فلسفه ویتگنشتاین
مقدمه و هدف پژوهش: استنباط ویتگنشتاین از فلسفه و نیز پژوهشهایی که خود او در بستر این استنباط در زمینهی تبیینهای مربوط به رفتار انسانی انجام داده، پیامدهای گستردهای برای روشهای علوم انسانی و مطالعهی انسان، در حکم موجودی اجتماعی و فرهنگی از جمله مطالعات مربوط به ادبیات، هنر و فرهنگ دارد. از آنجا که مطالعهی این پدیدهها مطالعهی رفتار ارادی انسان است ـ مطالعهی اعمالی که تحت حاکمیت هنجارها،...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریزناشر: دانشگاه تبریز
ISSN 2251-7960
دوره 9
شماره 16 2015
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023